Maand: april 2025

Zon op je kop. Het zonnetje schijnt. Een zonnig leven. Verwijzingen naar hoe fijn de zon is. Om van je zonnepanelen nog maar te zwijgen. De zon schijnt en jij loopt binnen.

Ik heb geen zonnepanelen en loop toch binnen.

Als je vakantie boekt dan mik je op zon en mooi weer. Want dat is hetzelfde. Je kunt 14 dagen handdoekje leggen op een gloeiend strand als je daarvan houdt. Kom je gebronsd weer terug.

De beukenhaag laat net haar laatste bruine blaadjes vallen en wordt met de dag groener in de voorjaarszon. Ik ga zelf op vakantie naar een klein Duits plaatsje op 897 meter hoogte, 93 km ten zuiden van Stuttgart. Als de zon daar schijnt, dan schijnt hij ook goed. De lucht is er schoner en helderder. Als de zon schijnt word je nog sneller bruin.

Ik heb een nieuw hoofddeksel gekocht, een vissershoedje. Kan je ook opzetten als je niet gaat vissen. Het is voorgewassen zwart, beetje versleten jeans look. Loop je wat minder voor lul dan met zo’n strooien ding dat je oren dubbelvouwt.

Stoere zonnebril erbij, zo eentje die de bocht om gaat en geen licht van opzij doorlaat en hij is gepolariseerd. Kan je er wat meer door zien dan de reflectie van je eigen gezicht. Bedacht voor vissers, om zien hoe de vissen langs je aas zwemmen. Heb je ze toch gezien.

Als je een bewaakte landsgrens overgaat met die outfit is het verstandig om je hoedje en zonnebril even af te zetten. Ze pikken de gangstertypes er zo tussenuit. Helemaal aan de Zwitserse grens, daar flikkeren ze gewoon je bagage op straat. Ze houden niet van toeristen, alleen van geld.

Laten we het zonnig houden, niet naar Zwitserland dus. Hoewel, ik ga graag naar Ticino. Dat is gewoon een soort Italië, maar dan geasfalteerd tot aan de voordeur.

Ik heb wielrennersmouwen, van die losse die je over je arm kunt trekken in geval van korte mouwen en veel zon. Factor 50+, net als m’n hoedje. Wielrenners lijken het soms wel, maar ze zijn niet gek.

Het is vandaag een fraaie lentedag zo rept Buienradar, met een graadje of twintig en volop zon. Iedereen heeft spontaan zin in een ijsje op het terras. Al die verschillende heerlijke smaken. Ik houd het bij een Magnum  Almond of een Classic. Dat is veilig, de soft ijsjes en de andere terrasijsjes zijn me te link.

Vergeet niet om je in te smeren als je de zon in gaat. Al is het maar voor een half uurtje. Een op de zes mensen krijgt huidkanker. Ik ben er extra gevoelig voor. Het kan zomaar 5 tot 10 jaar goed gaan zei de vriendelijke dermatoloog tegen me.

De zon schijnt en dus loop ik binnen. Ik kan de zon goed in het water zien schijnen en heb een tamelijk zonnig humeur. Ik heb net als jij liever dat de zon schijnt dan van dat grijze weer. De beukenhaag is alweer groener dan een uurtje geleden.

Het leuke van taal is de betekenis van woorden. Afhankelijk van in welk perspectief ze worden gebruikt. De betekenis van een woord wordt ook nog eens bepaald door hoe het wordt uitgesproken. De toonhoogte, een spottende- of ironische klank. Noem maar op. De toonhoogte werkt dan weer niet als het geschreven tekst is, hoewel je een tekst op hoge toon kunt schrijven. Ironie kan altijd.

Perspectief is ook diepte kunnen zien. Het perspectief in een tekening kan ik prima zien. Diepte in de echte wereld niet.

Ik legde dat uit aan een kleinzoon. Ik liet hem een kleine noest in de tafel aanwijzen met een hand voor een van zijn ogen. Hij vond het een hilarische ontdekking dat het niet goed lukte en met twee ogen wel.

Geen perspectief zien, wordt in de loop van de tijd gecompenseerd door je hersenen. De aanwijstruc blijft fout gaan. Diepte herkennen op bijvoorbeeld een weg waar objecten langs staan gaat beter. Het verschijnsel heet parallax. Het betekent bijvoorbeeld dat bomen langs een weg die dichterbij staan sneller bewegen t.o.v. de achtergrond, dan bomen die verder weg staan. Een ander voorbeeld is de maan als die ’s nachts van opzij in je auto schijnt, die rijdt gewoon met je mee.

Mijn perspectief voor de korte termijn is dat ik nog wat moet wennen aan die voor de langere. We willen binnenkort in de vakantie naar het Mercedes museum in Stuttgart. Leuk, zin in! Ze hebben een designprijs gekregen voor de toegankelijkheid die in het hele ontwerp van het museum is meegenomen. Je kunt er ook een rolstoel lenen. Ga ik doen. Zin in…

Als je het over tijdsverschil hebt denkt iedereen aan de tijdszones en het verschil in tijd tussen die zones. Daar gaat dit niet over.

Het gaat over het tijdsverschil tussen bijvoorbeeld nu en het jaar 1955. Of tussen gisteren en het jaar 0. Of tussen jou en die oudere of jongere ander. Het is iets heel vanzelfsprekends, tijdsverschil.

Ga even met me mee in een leuk gedachte experiment; stel tijdsverschil bestaat niet.

Dan zou je niet ouder worden. Niet altijd jong blijven, want jong zijn bestaat niet meer en oud zijn ook niet. Geen verjaardagen, zelfs geen dagen.

Ben je aan het beredeneren dat het niet kan? Laat het maar los, think out of the box en lees de vorige alinea’s nog een keertje.

Wie zou je zijn zonder tijdsverschil? Nog altijd dezelfde, maar wel een beetje anders dan je gewend was in het nu.

Wát je bent bestaat niet meer…

Alles wat je afhankelijk maakte van tijd is er niet meer. Je bent wie je was voor je werd geboren en je bent wie je was nadat je doodging. En dat tegelijkertijd, want ervoor en erna bestaan niet meer.

De snelheid van het licht bestaat niet meer, snelheid is geen begrip meer. Het is er niet. Het heelal is niet meer onvoorstelbaar groot.

Al de vragen die je had in het nu over dingen die je niet kon begrijpen zijn opgelost, beter nog er zijn geen vragen meer. Ook geen antwoorden, want die zijn er niet zonder vragen.

Wat jou in het nu bindt aan tijd en aan tijdsverschil is je fysieke ik.

Als we een tijdloze geest zijn, dan is er geen gebrek aan ruimte in het hiernamaals en net zomin in het hiervoormaals. Er is geen verschil in hiervoor en hierna. Want er is geen tijdsverschil en het begrip ruimte is er niet.

Voor onze begrensde denkwereld in het nu, want daar ben je nu, is het best fijn om onbegrensd te kunnen denken toch? Want dat heb je net gedaan, misschien geeft het je wel een andere kijk op de dingen, nieuwe inzichten.

Soms is het er spontaan, als je allebei op hetzelfde moment hetzelfde denkt en wil zeggen. Op hetzelfde moment is een andere manier van zeggen voor geen tijdsverschil.

Als zoiets er is en zou blijven, dan bén je zonder tijdsverschil.

Dan bestaat hetzelfde moment niet meer, want dan is het altijd zo.

Maar hoe dan, altijd bestaat dan toch ook niet meer? Of juist weer wel? De mogelijkheid tot onbegrensd denken in het nu kent blijkbaar nog wat grenzen. Kwestie van tijd tot dat voorbij is.

Zomerkoninkjes heetten ze. In die goeie ouwe tijd, toen alles nog beter was. Er was veel beter. Je kon nog met een gerust hart een rokende diesel rijden. Althans niemand had een idee. Voordeel een gerust hart, nadeel is dat ik nu moet overwegen om een airco aan te schaffen. Ik heb ook al een regenpijp afgekoppeld. Kan het water wat langer in de grond blijven is het verhaal. De waarheid is dat bij een stortbui het riool dreigt over te lopen.

Die zomerkoninkjes, die waren beter. Ze waren nog niet groen van binnen en je kon ze niet lang bewaren. Voordeel: lekker! Die van nu maken een knagerig geluid als je ze doorbijt. Een aardbei met bite. Dat is leuk in de trendy keuken, maar lekkerder worden ze er niet van.

Wat je niet proeft en niet hoort of ziet is wat er wel is. Best knap hoor. De boel vergiftigen en mensen laten denken dat het gezond is.

Moderne zomerkoninkjes bevatten in ons land gemiddeld 3,7 verschillende residuen van pesticiden. In de buitenlandse zitten zomaar rond de 10 residuen. Die pesticiden worden ook nog eens verrijkt met PFAS. Ook daarvan vind je gemiddeld drie verschillende soorten op je gezonde rode vriendjes. PFAS maakt dat het gif er niet van af spoelt. Het zit niet voor niets ook in je regenjas en je tent, blijft alles lekker waterdicht. Goed wassen die aardbeien en toch worden ze niet nat. Gif gegarandeerd.

Natuurlijk zijn er aardbeien die je wel kan eten, biologische of die uit je eigen tuin. In een flinke pot kan je prima zelf aardbeien telen thuis. Koop schone planten, dus niet bij het tuincentrum. De bijen die komen om jouw aardbeiplant van het tuincentrum te bestuiven vallen er nog net niet gelijk dood van af. Dat is pas, als ze een paar planten verder zijn. Dat geldt ook voor al die leuke bloeiende plantjes die je er koopt. Koop je vlinderplanten in het tuincentrum en je roeit er de vlinderpopulatie in jouw tuin mee uit. Het is diep triest en het is echt zo.

Heb je zelf aardbeien geteeld, of biologische gekocht? Zet een bakje vol even op je aanrecht. Na tien minuten ruikt je hele keuken naar aardbeien. Als je ze tenminste niet al hebt opgegeten.

Ik eet ze zelf niet. Ze groeien in mijn tuin en ik kweek ze in potten voor mijn kleinzoons. Ik eet ze niet omdat je de meeste rauwe groenten en veel fruit niet goed schoon kunt maken. Niet schoon genoeg voor mij dan. Jij krijgt er niets van, ik kan er met een beetje pech flink ziek van worden. Maar ze ruiken heerlijk. Dat dan weer wel.