Sneeuwpret, ik krijg het bijna niet uitgesproken. Het klinkt naar oude sneeuw. Die 50 jaar geleden al viel en waar je nu alsnog een goed humeur van zou moeten krijgen. Dat zit hem in het woord pret. We vinden nog wel eens iets prettig. Sommige oudjes dan. Of prettige feestdagen staat er dan op een oubollige kerstkaart. Opgediept uit een vergeten lade, omdat alle winkels dicht zitten. Pret. Het klinkt als keurig plezier. Daar hoort een besmuikt lachje bij. En: trek je warme manteltje aan hoor als je naar buiten gaat. Met je handen op je rug lopen.
Vanmorgen nog een uurtje door het nieuwe weer gewandeld. Op zoek naar de sneeuwjacht. De dwarrelende poedersneeuw kriebelde op m’n gezicht. Daar hield code rood wel mee op. Het frisse briesje uit het oosten verkoelde aangenaam. Ik kreeg het warm van mijn gezonde inspanning. Ik stapte moeiteloos over hele sneeuwduinen heen.
Een beetje rondstappen in de sneeuw is fijn. Het geeft me een goed gevoel. Dat is best wel prettig. Ik mik zo nog wat extra kolen in de kachel.