Ik hoop nog steeds op eekhoorntjes in de eikenbomen langs het Kerkepad. Misschien zijn ze er toch als ik niet kijk. De kans is groot. Ik denk dat ik vaak kijk, maar in de optiek van een eekhoorntje kijk ik natuurlijk nooit.
Kijk dan sukkel, zeggen ze in het Eekhoorns als ze over de horizontale takken van boom naar boom racen. Hij zit weer te suffen in z’n stoel.
Dikke duiven zie ik genoeg, als traag vliegende strontbommenwerpers scheren ze over het huis. Je verwacht ieder moment een voltreffer tegen het raam. Hoe was dat vroeger, of in het bijna afgelopen jaar met die eekhoorns en die schijtduiven? Daar gaan we het niet over hebben.
Je wordt er bijna chagrijnig van, vrijwel alle media hebben terugkijkers aan het werk in december. Om iets te zeggen of te schrijven over het afgelopen jaar. Je kunt net zo goed je oude kranten een jaar bewaren en er dan eind december willekeurig een paar uit de stapel trekken. Je hebt dan ook nog de keuze om het te laten. Nu staat het verdomme in mijn verse krant.
De oude kranten gaan naar de korfbalclub, hup in de container.
Zelf heb ik een half leven gevoetbald hetgeen stigmatiserend blijkt. Ken je dat, als je in bepaalde kringen moet opbiechten dat je een voetballer bent en dat je dan enigszins laatdunkend wordt ingedeeld op de ladder van fatsoenlijke sporten?
Ik heb wel een dubbele voornaam, maar voetballen is leuker. Beetje een balletje scoopen op een zeiknat kunstgrasveld of een bal door een mandje mikken, daar raak ik niet opgewonden van. Eigenlijk kan ook het professionele voetbal me helemaal gestolen worden. Nee dan ouderwets voetbal. Even je tegenstander onder het gras stoppen als hij jou schopt inplaats van de bal. En dat geheel volgens de spelregels. Een kneiterharde sliding. Heerlijk, dat doet ie niet nog een keer.
Wat afgelopen jaar betreft, ik ben meer een vooruitkijker. Niet een die zegt dat ie vanaf januari niks meer doet wat niet moet, mag, of hoort. Ben je gek. Met je goede voornemens. Dat is niks voor mij. Als je de lol van het leven niet meer kunt zien dan houdt het op.
Ik weet uit ervaring dat het ook wel eens niet meevalt.
Het is goed om je mandje met ervaringen mee te nemen, maar noem het toch geen rugzakje. Je hebt in het leven gewinkeld en het maakt je wie je bent. Geniet wanneer mogelijk, er mag best wat meer geleefd worden wat mij betreft. Niet alles hoeft veel diepgang te hebben. Geniet elke dag. Doen hè!