Als een kikker in de zon.
Dat medicijnen bijwerkingen kunnen hebben is bekend. Ik neem ’s morgens met overtuiging mijn ‘tweede ontbijtje’. Weet precies waar het voor dient en heb alle bijsluiters gelezen. Over bijwerkingen heb ik niet te klagen. En ik doe het niet. Ik heb al eerder mijn waardering uitgesproken over de nefrologen van het UMC Utrecht. Wat ik aan ze terugkoppel over bijwerkingen wordt besproken. Waar het kan komt er een oplossing.
Ik heb plannen voor vakantie in september. Het is dan een jaar na de transplantatie. Een voorwaarde is om een plek te kiezen waar relevante zorg beschikbaar is. Het is belangrijk om binnen een uur of anderhalf in een geschikt ziekenhuis te kunnen zijn. Kwestie van het juiste land en een goede locatie kiezen. Medicijnen mee voor de duur van de vakantie plus voor minimaal twee weken extra. Medisch gegevens op een USB stick en op papier in diverse talen en lekker op vakantie gaan.
Ik heb er weer zin in. Het is de afgelopen jaren wel anders geweest. Dat een wandeling door een prachtig Italiaans stadje niet leuk meer was, komt achteraf gezien doordat ik binnen tien minuten geen poot meer voor de andere kreeg. Pure frustratie waarvan ik de oorzaak eerst nog niet kende.
Vorig jaar zijn we per vliegtuig naar Italië geweest. Ik mocht de lange wachtrij bij het inchecken overslaan. Daar een auto gehuurd om het laatste stuk te rijden. Ik heb zelf niet gereden. Dat was me te veel. Dit jaar wil ik met de auto. Ik voel dat het kan en ik ga er van genieten. Ik kies dit keer voor het minder uitbundige Zwitserland. Ik ken er de weg en de gezondheidszorg is er goed geregeld. Die zekerheid zoek ik.Mijn racefiets laat ik thuis. Over een jaar misschien. Niets moet meer. De control freak en de planner in mij doen niet meer mee. De kunst is niet om iets te doen, de kunst is om het te laten. En niet omdat het moet.
De stent is eruit. Zónder opname gelukkig. Het virus is bijna weg. Ik word er niet meer ziek van.
Ben in mijn moestuin aan de slag. Dagelijks een klein beetje. Soms een paar dagen niet. Ik voel dat de kracht en de energie terugkomt. Stap voor stap. Het groen groeit er weelderig. Sommigen noemen het onkruid. Het biedt een schuilplaats aan nuttige dieren. Kijk wie zich hier door de zon laat warmen.
Een prachtig diertje en hij doet 24/7 zijn best voor mij. Hij eet de slakjes die graag mijn groenten lusten. Het is een win-win situatie die veel te ijverige tuinders niet kennen.